آلبر کامو (Albert Camus) در 7 نوامبر سال 1913 در دهکدهی موندوی در کشور الجزایر به دنیا آمد.او یکی از فلاسفهٔ بزرگ قرن بیستم و از جمله نویسندگان مشهور و خالق کتاب بیگانه است.
کامو پس از پایان تحصیلات متوسطه در رشته ادبیات و فلسفه در الجزایر به تدریس پرداخت اما چندی بعد رها کرد و به تئاتر روی آورد.
وی در سال 1935 گروه تئاتر اکیپ را به وجود آورد که از گروه جوانان پیشرو تشکیل شده بود و تا 1938 کارگردانی نمایشنامهها و سرپرستی آن را برعهده داشت. مدتی بعد در شمال افریقا و بعد در پاریس به روزنامهنگاری پرداخت و آثاری درباره جنگ منتشر کرد که منجر به شهرت وی گشت.
در سال 1942 کتاب بیگانه، کامو را به شهرت و موفقیتهای فراوان رساند. کامو در این رمان بیهودگی و پوچی دنیایی را نشان میدهد که آدمی از سازش با آن عاجز میماند.
در 19 دسامبر 1941 کامو اعدام «گابریل پری» را شاهد بود که این واقعه به قول خودش موجب متبلور شدن حس شورش علیه آلمانها در او شد. او در سال 1942 عضو گروه مقاومت فرانسوی به نام نبرد شد.
کامو سالها از دوستان و همکاران و همفکران نزدیک سارتر بود و در زمان اشغال فرانسه در جنگ جهانی دوم به نهضت مقاومت پیوست. کامو از سال 1933 سردبیری روزنامه زیرزمینی کومبا را برعهده گرفت و تا 1946 که فعالیت ادبیش را آشکار کرد، به این کار اشتغال داشت.
کامو رمان طاعون را در سال 1947 منتشر کرد که اقبال فراوانی داشت به طوری که تا سال 1960 ششصد و پنجاه هزار نسخه از آن به فروش رفت.
در سال 1950 کامو مقالههای مختلف خود را درباره سیاست، اجتماع و ادبیات که از سال 1944 تا 1948 انتشار داده بود، در مجموعه نوشتههای جاری گردآوری کرد.
با انتشار کتاب مرد عصیانگر (1951)، که تحلیلی از انقلاب روسیه بود، رابطه دوستی و همفکری کامو و سارتر قطع شد. مناظره و مشاجره قلمی این دو متفکر با قطعههای گوناگون دیگر که میان سالهای 1948 تا 1953 نوشته شده بود، در دو جلد در سال 1953 منتشر شد.
آلبر کامو در سال 1953 مجددا به تئاتر بازگشت و نمایشنامههایی از ویلیام فاکنر و داستایفسکی اقتباس و کارگردانی کرد. در سال 1954 مجموعه تابستان را انتشار داد و در روزنامه اکسپرس به کار مشغول شد.
کامو در سال 1957 مجموعه تبعید و دیار خویش را که مشتمل بر 6 داستان کوتاه بود، منتشر کرد و در همین سال جایزه ادبی نوبل را دریافت کرد.وی جوانترین نویسندهای بود که این افتخار را به دست میآورد. خطابههایی را که به مناسبت دریافت این جایزه در سوئد ایراد کرده بود را در سال 1958 با عنوان خطابههای سوئد منتشر کرد.
آلبر کامو در ژانویه سال 1960 در اثر یک سانحه رانندگی درگذشت.
نظرات فلسفی
هم نیچه و هم کامو جهان و بیدادگری موجود را نمیپذیرند زیرا چنین وضعیتی نفی انسانیت میباشد. هر دو آنان معترض هستند و هر کدام به خاطر آدمی راه عصیان و شورش را برمیگزینند. کامو و نیچه «عصیانگر» امیدی به انقلاب اجتماعی - سیاسی ندارند زیرا از منظر آنها فرد آگاه و آزادمرد نه تنها «زمانه» و حکومت را، بلکه کل آفرینش را زیر سؤال میبرد.
آثار کامو در ایران
از کامو در ایران هم آثار مهمی ترجمه و برگردان فارسی شده است. «بیگانه» معروف ترین رمان آلبر کامو است و بسیاری این نویسنده را با همین رمان می شناسند. قریب هشت ترجمه فارسی از «بیگانه» در ایران منتشر شده است. نخستین ترجمه از این اثر را جلال آل احمد و علی اصغر خبره زاده در سال 1328 منتشر کردند هم چنین جلال الدین اعلم، محمدرضا پارسایار، خشایار دیهیمی، عنایت الله شکیباپور، پرویز شهدی، لیلی گلستان و هدایت الله میرزمانی از دیگر مترجمان این رمان مهم ادبیات قرن بیست هستند. رمان «بیگانه» از بحث برانگیرترین رمان های قرن بیست است و نقدهای متعددی درباره این اثر به زبان های فرانسوی و انگلیسی منتشر شده است.
سقوط 6 بار،طاعون 5 بار، کالیگولا 4 بار و افسانه سیزیف هم 4 بار برگردان فارسی شدند که از اقبال فارسیخوانان به کار این نویسنده نامدار حکایت میکند.